środa, 7 marca 2012

9 Buław - czyli bolesna przeszłość daje nam we znaki


 ... stare rany otwierają się i krwawią na nowo ...


... ta karta często mówi o sytuacji, w której niby uporaliśmy się z przeszłością (co nas nie zabije, to nas wzmocni), mieliśmy krwawiące rany (jak w karcie 3 Mieczy), które zostały zasklepione a przychodzi dzień, że dana sytuacja czy wspomnienie sprawia, że rana znów pulsuje ...


... cierpienie nie znika, tylko ukrywa się głęboko na dnie serca...


... karta  pokazuje często "chłodne granice" i tłumienie uczuć (szczególnie tych negatywnych) ...



... czasem pokazuje "wystawianie się na ciosy"...



... pokazuje wyczerpanie sytuacją ...


... karta może mówić, że doszło do konfliktu z daną osobą w przeszłości i teraz jesteśmy uprzedzeni do tej osoby (i vice versa)...


... często karta pokazuje ogólnie trudne chwile ...

... pokazuje podchodzenie do kogoś jak pies do jeża ...


... to tez nie poddawanie się, cierpliwość, wytrwałość ...


... Osoba w 9 Buław: często to człowiek - świadomie zbuntowany a wewnętrznie  - cierpiący, po przejściach, z raną na sercu ...


... z uwagi na stare nieprzyjemne doświadczenia, ktoś kto broni się przed nowym doświadczaniem ...



... ktoś kto upatruje win i błędów w innych (nie w sobie), uważa że on cierpi silniej, bardziej  i mocniej ...


Hehe.. w trakcie pisania wciąż sobie nuciłam te piosenkę:

"Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy jest wśród nas
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas


O rycerstwie spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las


Już do odwrotu głos trąbki wzywa
Alarmując ze wszech stron
Staje wiara w ordynku szczęśliwa
Serca biją w zgodny ton


Każda twarz się uniesieniem płoni
Każdy laskę krzepko dzierży w dłoni
A z młodzieńczej się piersi wyrywa
Pieśń potężna, pieśń jak dzwon


Zgasło ognisko i szumią drzewa
Spojrzyj weń ostatni raz
Niech ci w duszy radośnie zaśpiewa
Że na zawsze łączą nas


Wspólne troski i radości życia
Serc harcerskich zjednoczone bicia
I ta przyjaźń najszczersza prawdziwa
Co na zawsze łączy nas"

i Rota

"Nie rzucim ziemi skąd nasz ród!
Nie damy pogrześć mowy.
Polski my naród, polski lud,
Królewski szczep Piastowy.

Nie damy, by nas gnębił wróg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Do krwi ostatniej kropli z żył
Bronić będziemy ducha,
Aż się rozpadnie w proch i w pył
Krzyżacka zawierucha.

Twierdzą nam będzie każdy próg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz
Ni dzieci nam germanił,
Orężny wstanie hufiec nasz,
Duch będzie nam hetmanił.

Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!

Nie damy miana Polski zgnieść
Nie pójdziem żywo w trumnę
W Ojczyzny imię, na jej cześć
Podnosi czoła dumne.

Odzyska ziemi dziadów wnuk!
Tak nam dopomóż Bóg!
Tak nam dopomóż Bóg!"

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz