Tarot dla początkujących - P. Scott Hollander - Wydawnictwo Illuminatio

Tytuł: Tarot dla początkujących.

Podtytuł: Jak zrozumieć i interpretować Tarota.

Autor: P. Scott Hollander

Seria: Dla początkujących
Liczba stron: 320

Nr wydania: Wydanie I
Rok wydania: 2013
Wydawnictwo: Illuminatio

Ciężko mi było zrecenzować tę pozycję, w tytule ma „Dla początkujących” a ja, choć wciąż się uczę i poznaję karty, „początkująca” nie jestem.

O autorce:

P. Scott Hollander - zawodowa pisarka, kartami tarota zajmowała się 20 lat, nauczała i doradzała, dobierała odpowiednie karty do magicznych zastosowań. Medytowała z kartami (jej zdaniem w swej nauce osiągnęła poziom Gwiazdy).

Książka "Tarot dla początkujących" podzielona jest na trzy części. W części pierwszej zostały omówione Arkana Wielkie, w części drugiej Arkana Małe, część trzecia dotyczy praktycznej strony korzystania z kart – czyli tego co najtrudniejsze dla początkującego, część trzecia mówi jak „czytać karty”.

Część pierwsza zaczyna się zgrabnym wprowadzeniem, dostajemy tu informację, że książkę można czytać na dwa sposoby. Pierwszy – od deski do deski (klasyczny), drugi – pomijając większość tekstu i przechodząc do sekcji zwanej „odczyt” (który omawia  znaczenie kart w rozkładzie). Mamy tu też informacje: jak korzystać z kart, jak je odczytywać, którą talię wybrać.

Każda z Arkan Wielkich opisana jest w niezmienny sposób: nazwa karty (zaczyna Mag), jej liczba, litera alfabetu hebrajskiego, tzw. Archetyp czyli co symbolizuje karta, jej opis (jak zazwyczaj jest przedstawiana przez grafików, artystów, co jest elementem wspólnym), jej ogólne znaczenie oraz tzw. „odczyt” czyli znaczenie w rozkładzie. Przy Arkanach Wielkich mamy przedstawienie graficzne określonej karty z kilku różnych talii.

Cześć druga zaczyna się wprowadzeniem do Arkan Małych, tu mamy podział na kolory: miecze, kielichy, monety i buławy – autorka przedstawia je w takiej kolejności, gdyż według niej miecze są najsilniejsze, potem kielichy.. (jak np. przy grze w brydża).

Poszczególne karty są opisane w kolejności: od Króla do pazia, potem od asa do 10, każdy kolor jest wstępnie omówiony (charakterystyka ogólna), potem zaś szczegółowo omówiona jest każda karta. Przy Arkanach Małych mamy grafikę tylko jednej wybranej karty.

Część trzecia – wróżenie z tarota, czytałam z największym zainteresowaniem. Bardzo podoba mi się zdanie wprowadzające „Istnieje wiele metod czytania kart tarota i nie ma powodu, żeby zakładać, że jeden jest lepszy niż drugi. Niektórzy korzystają z wielu rozkładów zależnie od okoliczności, inni zazwyczaj pracują z jednym rozkładem, który według nich sprawdza się najlepiej” (...) Dopóki dana metoda przynosi odpowiedzi na pytania, jest ona dla ciebie najlepsza”.

W części trzeciej poznajemy też szereg zasad na linii pytający-„czytający karty”, autorka pisze o problemach jakie mogą się pojawić np. gdy karty „gadają głupoty”, albo gdy nie odpowiadają na pytanie – tyko przekazują coś zupełnie innego. Porusza temat sygnifikatora, także temat wyglądu w kartach (co też mnie zainteresowało, gdyż sama nad tym zagadnieniem intensywnie pracuję i prowadzę „badania”, jak dla mnie - temat rzeka). Dostajemy tu wiele ciekawych podpowiedzi.

W tej części autorka prezentuje 3 rozkłady – krzyż celtycki, rozkład na 5 i 7 kart z przykładową interpretacją określonego rozkładu. Rozkład na 7 kart może co poniektórych zainteresować, bo ten rozkład odpowiada na konkretne pytanie tak lub nie.. ;)

Dodatkowo mamy wstęp do książki oraz informacje o autorce, kim była, czym się zajmowała (piszę w czasie przeszłym gdyż Pani Hollander odeszła ze świata żywych w 1997 roku).

Książkę kończy zgrabne podsumowanie. Między wierszami autorka przemyca swe spostrzeżenia np. mówi o wykorzystywaniu kart do medytacji, rozwoju duchowego czy nawet działań magicznych (np. jeżeli się czegoś boimy – medytujemy z kartą Moc, która doda nam odwagi. itp)

Do książki wkradł się błąd  np. (str. 281) „Weź pod uwagę, że talia składa się z 72 kart” czy „Poznanie tarota zaczynasz od dokładnej analizy 72 kart” (str.306)

78 no przecież  ;) nie wiem tylko czy to błąd autorki czy tłumacza..

Co na plus:

- obok znaczenia karty jest ukazana ilustracja kilku kart z różnych talii, rewelacyjne posunięcie, szczególnie dla osób które zaczynają swoją przygodę z kartami, także dla wzrokowców, czasem jeden obrazek może powiedzieć więcej niż tysiąc słów

- talie, podane jako przykładowe są trafione w 10tkę, mamy tu Romani Tarot, The Arthurian Legend Tarot, World Spirit Tarot, The Witches Tarot, Tarot Uniwersalny (RW) oraz Tarot Nigela Jacksona

- odpowiednik w postaci hebrajskiej litery przyporządkowany do AW (niestety nijak nie wyjaśniony, więc trzeba sięgnąć do innych źródeł)

- opis i ogólne znaczenie danej karty, bardzo jasno i przystępnie napisane

- rewelacyjny wstęp i podsumowanie (sama mam podobne odczucia co do odczytywania kart)

- w książkę wplecione jest wiele cennych informacji, takich „pobocznych” ale tak naprawdę równie ważnych

- pani Scott Hollander bardzo ciekawie interpretuje przykładowe rozkłady umieszczone w książce

- wielki plus za wplecioną opowieść o Jonaszu i Niniwie :)

- książka jest skierowana dla osób początkujących i spełnia to kryterium

Na minus:

- sekcja „odczyt”, początkującego może odstraszyć...  przykładowe znaczenia kart, w pozycji prostej i odwróconej bardzo negatywne, pesymistyczne znaczenie (wszak wiadomo że nawet najgorsza karata ma swoje pozytywne strony), to samo z kartami pozytywnymi np. karta Słońca, którą autorka interpretuje zawsze na plus (nawet w negatywie), myślę że to może być bardzo mylące dla początkujących bo jak się potem przekonają – w tarocie, jak i w życiu, nic  nie jest czarne ani białe

- buławy to żywioł powietrza zaś miecze to ogień (rzadko się zdarza takie przyporządkowanie dla żywiołów, też może być mylące dla początkujących).

Książkę czyta się bardzo szybko, jest napisana prostym językiem, niewątpliwie przybliża znaczenie kart początkującym. Czy polecam? Ciężko powiedzieć, jest tu parę cennych uwag i zasad o których warto pamiętać, są bardzo ciekawe informacje wplecione w tekst, ale znaczenia pewnych kart jest „przerysowane”, niektóre nie pokrywają się z archetypowymi znaczeniami np. 7 Mieczy, która ma zupełnie inne znaczenie niż „klasyk” …

Moja ocena 4/6 przy czym 4 znaczy:

Oceny moim okiem

                                              Za możliwość przeczytania, dziękuję wydawnictwu